Oef

Op de stoep in de winkelstraat staat een jongen, zijn ouders torenen hoog boven hem uit.
Hij is boos.
‘Jullie luisteren nooit naar mij. Waarom zou ik dan wel naar jullie luisteren?’
Het antwoord van z’n moeder versta ik niet.

‘Zullen jullie OOIT naar me luisteren?’
Ik wil er niet naar kijken en toch doe ik het.
Nu kijkt hij boos naar mij.

Dat is schrikken.
Een jongen van zeven die dat woord correct in een zin gebruikt!